«واقعه طبس»؛ تجلی نصرت الهی

به  گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، واقعه طبس یکی از وقایع حساس، سرنوشت ساز و به یادماندنی در تاریخ ایران اسلامی است. در این روز بزرگ یک بار دیگر خداوند به یاری امت انقلابی آمد و از عالم غیب؛ جنودِ رحمانی که باد‌ها و شن‌ها بودند، برای نصرت نظام اسلامی برانگیخته شدند و مُهر ذلت و خذلان را بر سر شیطان بزرگ تا ابد کوبیدند؛ چرا که خود در قرآن شریفش فرموده: «ان تنصرواالله ینصرکم ویثبت اقدامکم» و وعده او تخلف ناپذیر است.

 

پیروزی انقلاب اسلامی ضربه مهلکی به پیکر آمریکا در ایران و منطقه وارد کرد تا جایی که منافع نسبتاً رایگان در اختیار آنان قطع و صدور شعار انقلاب اسلامی به دنیا آنان را به وحشت انداخت؛ امید آنان در ایران به نفوذ برخی چهره‌های غرب زده‌ای بود که در غرب تحصیل‌کرده بودند و تلاششان بر این بود که سمت‌وسوی انقلاب اسلامی مردم را باز هم به‌سوی مطامع آمریکا سوق دهند.

 

دخالت سفارت آمریکا در تهران در امور کشور سبب شد که دانشجویان پیرو خط امام (ره) در ۱۳ آبان سال ۱۳۵۸ سفارت را تسخیر و همه اعضای آن را به گروگان بگیرند؛ حضرت امام این حرکت را تأیید و این تسخیر را «انقلاب دوم» نامیدند.

 

پس از تسخیر لانه جاسوسی آمریکا توسط دانشجویان مسلمان پیرو خط امام و به اسارت گرفتن ۵۳ نفر از اتباع آمریکا، ضربه محکمی به حیثیت آمریکا زده شد و کاخ سفید سعی داشت به هر نحو ممکن این مساله را حل کند. به موازات کوشش‌های دیپلماتیک، تحریم‌های اقتصادی و انواع و اقسام فشار‌های سیاسی، مساله طرح تجاوز نظامی به جمهوری اسلامی در دستور کار قرار گرفت.

 

از همان روز‌های اول تسخیر سفارت آمریکا در تهران، برنامه ریزی جهت نجات گروگان‌های آمریکایی شروع شد و نود نفر از کماندو‌های آمریکا به صحرای اریزونای آمریکا اعزام شدند و بیش از ۵ ماه تعلیمات پیچیده و فشرده‌ای را پشت سر گذاشتند و پس از ناکامی همه تلاش‌های آمریکا در جهت حل بحران، نوبت تجاوز نظامی فرا رسید.

 

جیمی کارتر رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده، دستور انجام عملیات آزادسازی نیرو‌های خود را صادر کرد.

 

در ۵ اردیبهشت ۱۳۵۹ (۲۴ آوریل ۱۹۸۰) ۶ هواپیما و ۸ بالگرد آمریکایی برای آزادی ۵۳ گروگان در تهران وارد فضای پروازی ایران اسلامی شدند. در هنگام اجرای عملیات با ورود به حریم هوایی ایران یکی از بالگرد‌ها در ۱۲۰ کیلومتری راور کرمان دچار نقص فنی شده و به اجبار فرود می‌آید و سرنشینان آن به بالگردی دیگر منتقل می‌شوند و همان بالگرد نیز دچار نقص فنی شده و به ناچار به ناو هواپیما بر بازمی‌گردد. ۶ هواپیما و ۶ بالگرد دیگر خود را به طبس رسانده و در تاریکی شب در منطقه‌ای دور افتاده بدون متوجه شدن نیرو‌های نظامی ایرانی فرود می‌آیند. در حین سوختگیری یکی دیگر از بالگرد‌ها دچار نقص فنی شده و در مجموع در حالیکه هنوز عملیات آغاز نشده، ۳ فروند بالگرد از دست رفته بود.  

 

پس از تماس با مرکز عملیات، کارتر دستور بازگشت نیرو‌ها را می‌دهد؛ ولی هنگام برخاستن هواپیماها و بالگرد‌ها طوفان شن آغاز شد و یک هواپیمای سی۱۳۰و یک بالگرد سی‌اچ-۵۳ به هم خورده و هر دو آتش می‌گیرند که در این حادثه ۸ نفر از نیرو‌های آمریکایی در آتش سوخته و ۴ بالگرد ناتوان از پرواز روی زمین باقی می مانند، نیرو‌ها با ۵ هواپیما خود را به ناو هواپیمابر ناو نیمیتز می‌رسانند و بدین‌ترتیب عملیات بطور کامل شکست می‌خورد.

 

 

آنچه در این میان قابل توجه است این است که شبی که عملیات در آن به وقوع پیوست، شبی کاملا مهتابی بود و معمولاً در این شب‌ها از توفان و باد‌های تند خبری نمی‌شود و افزون بر این بر اساس پیش بینی‌های علمی اداره هواشناسی آمریکا در شب عملیات، هوای کویر توفانی نبوده است.

 

برژینسکى مشاور امنیت ملی رئیس جمهور آمریکا حالت کارتر را پس از صدور دستور توقف عملیات و عقب ‏نشینى و آتش گرفتن هواپیما و هلی­کوپتر آمریکایى چنین توصیف کرده است: «وى بعداً سرش را میان دو دستش گرفت و به مدت چند ثانیه روى میز گذاشت... با شنیدن این خبر، به مانند مار زخمى به خود پیچید و آثار درد و نگرانى بر تمامى صورت او آشکار شد و به اطرافیانش بد و بى راه می‌گفت».

 

امام خمینی (ره) در پیامی که در تاریخ ۵ اردیبهشت ماه ۱۳۵۹ صادر کردند، فرمودند: آیا جز این بود که یک دست غیبی در کار است؟ چه کسی هلی کوپتر‌های آقای کارتر را ساقط کرد؟ ما ساقط کردیم؟ شن‌ها ساقط کردند. شن‌ها مأمور خدا بودند، باد مأمور خداست.