گروهک فرقان که در آغاز با عنوان گروه کهفی ها مشهور بود، در دهه 1350 از 50 عضو مرکب از چپگرایان، راستگرایان و افراطیون با شعارهایی مانند تحقق جامعه بیطبقه، رفع تبعیض و برداشتن ظلم ناروا از طبقه محروم، گرد خرده گفتمان سطحی تندرو و جزوات تفسیری فرقان و شرح صحیقه سجادیه و دعای عرفه توسط افکار التقاطی و مغالطهآمیزاکبر گودرزی تشکیل شد. فرقانیها با سوء استفاده از آموزههای عبادی، جوانان را در جلسات تفسیر قرآن جذب میکردند. چگونگی عضویابی، ساختار تشکیلاتی، تبلیغ، گفتمان تکفیر و انحراف این گروهک شباهت زیادی به الگوی برخی از مدعیان عدالتخواهی و سوپر انقلابیهای حوزوی دارد. از اینرو برای هشدار درباره خطرات بروز نو فرقانیسم و ترویج چنین تفکرات و گفتمانهای انحرافی در حوزههای علمیه پرونده «صدای پای فرقانیسم» راهاندازی شد تا نظرات شخصیتهای برجسته و فضلای انقلابی را در این خصوص جویا شویم.
آنان که علیه فساد سیستماتیک حکومت عثمان شوریدند چه شد که عدالت محوری دولت امیر المومنین (ع) را نتوانستند تحمل کنند و علیه دولت عدالت به اسم عدالت خواهی و مطالبه حق قیام مسلحانه و جنایتکارانه کردند.
گروه فرقان در اعلامیهای نوشته بود: «خيانت شخص مرتضی مطهری در به انحراف كشاندن انقلاب تودههای خلق بر همه روشن بود، لذا اعدام انقلابی نامبرده انجام پذيرفت».
برخی به شهید مطهری میگفتند چرا وقت خود را صرف تفسیر گودرزی میکنی؟ ایشان گفت آدمها مهم نیستند حرفها و نوشتههایشان که روی جوانها مؤثر میشود مهم است.
حجت الاسلام روانبخش گفت: ما امروز شاهدیم که بعضی از مدعیان عدالتخواهی حتی در برابر امام مسلمین و ولی خدا صف آرایی میکنند؛ چون منافع خودشان را در خطر میبینند.
حجتالاسلام ملک زاده گفت: عدالتخواهی باید در چارچوب ارکان نظام و انقلاب اسلامی موجب رشد و پیشرفت نظام شود که جریانهای به ظاهر عدالتخواه به ارکان نظام ضربه وارد میکنند.
حجتالاسلام لیالی گفت: اگر سخنان کسی که مدعی عدالتخواهی است از رسانههای معاند سردربیاورد، او گرفتار عدالتخواری شده و باید در شیوه و مبانی تجدید نظر کند.
دکتر غضنفری گفت: گروهک فرقان گاهی بازوی عملیاتی سازمان منافقین و بعدها پوشش ترور آیت الله خامنهای بود و البته اسناد لانه جاسوسی نشان داد که با سفارت آمریکا تماس داشتند.